Pożegnaliśmy dobrego człowieka i nauczyciela

Podczas uroczystej mszy żałobnej słowa podziękowania i pożegnania w imieniu Grona Pedagogicznego, Pracowników, Rodziców i Uczniów Szkoły Podstawowej Nr 3 w Szczytnie wygłosiła Dyrektor szkoły pani Grażyna Wrona – Janowska.
Tadek, Tadziu… bo tak będziemy go wspominać i pamiętać, kochał swoją pracę. Dobro uczniów było dla niego zawsze najważniejsze. Nie bał się spraw „trudnych”. Jako wychowawca sprawdzał się w tej roli znakomicie. Tacierzyńską troską obejmował wszystkie swoje szkolne dzieci. Szczególnie mocno angażował się w sprawy wychowawcze, które wymagały od Niego przemyślanych i skomplikowanych rozwiązań. Nie przestawał być wychowawcą nawet po wyjściu ze szkoły. Bardzo często poświęcał uwagę uczniom w swoim prywatnym, wolnym czasie. Był nieocenionym wsparciem dla rodziców swoich wychowanków. Znał ich troski i problemy. Potrafił wzbudzić w nich chęć i zaangażować ich do pracy na rzecz szkoły. Od lat był opiekunem samorządu uczniowskiego (dzięki jego zaangażowaniu, podczas głosowania na projekt obywatelski pozyskaliśmy jako szkoła boisko wielofunkcyjne), aktywnie działał w stowarzyszeniach na rzecz szkoły i udzielał się charytatywnie, krzywda innych nigdy nie była mu obojętna. Bardzo chętnie podejmował dodatkowe zadania, wynikające z planu pracy szkoły, pełnił wiele dodatkowych funkcji, taki nasz etatowy coroczny św. Mikołaj…
Jako dyrektor szkoły, przepracowałam z Tadeuszem 20 lat. Wspominam go jako wspaniałego organizatora kolonii i zimowisk dla uczniów, imprez, akcji, wycieczek szkolnych (nawet podczas choroby, nadal nas motywował, dopingował i wspierał w tym zakresie). Za swoje zaangażowanie i osiągnięcia w pracy dydaktyczno wychowawczej był wielokrotnie wyróżniany nagrodą dyrektora oraz burmistrza.
Żadne słowa nie są w stanie wyrazić tego co wszyscy czujemy. Tak trudno uwierzyć, że Ciebie
z nami już nie ma, że nie zobaczymy Cię już uśmiechniętego na szkolnym korytarzu, otoczonego gromadką uczniów lub kierującego ruchem podczas akcji „Mleko w szkole”. Kiedy byłeś nieobecny, brakowało nam Twoich dowcipów i żartów, którymi zawsze bawiłeś nas w pokoju nauczycielskim, a na które wielu z nas się nabierało (mówiłeś między innymi
o tym, że na zimę trzeba zmienić opony w rowerze). Będzie nam brakowało Twojego humoru, dobrego słowa, dźwięcznego głosu, pogody ducha i tego, że nie obdarzysz już nas uśmiechem i zapachem małej czarnej kawy w pokoju nauczycielskim o 7:15.
Największą radością nauczyciela są jego uczniowie. Ci niedawni, którzy liczyli na Twój szybki powrót oraz ci starsi, którzy opuścili już mury naszej szkoły. Chcą wyrazić wobec Ciebie swą wdzięczność za wspólnie spędzone lata, za to, że dzięki Tobie tak wiele się nauczyli.
Podczas naszej ostatniej rozmowy, mówiłeś Tadziu jak bardzo chciałbyś wrócić do pracy od września. Miałeś tyle planów – projekt wycieczek patriotycznych jesienią, czy to jakie klasy będziesz uczył. Niestety choroba zabierała Ci siły z dnia na dzień. Ty do końca się nie poddawałeś, tak bardzo chciałeś żyć jak dawniej. Walczyłeś, zachowując pogodę ducha. Wystarczało Ci też sił, aby podtrzymywać na duchu swoich najbliższych. Bardzo Cię za to wszyscy podziwialiśmy.
Odszedłeś, pozostawiając puste miejsce, którego nikt nie zdoła zastąpić.
Podczas uroczystości pogrzebowej swoją obecnością chcieliśmy pożegnać oddanego swojej pracy nauczyciela, kochającego męża i ojca, życzliwego kolegę, wspaniałego i mądrego człowieka.
Pogrążonej w żałobie i smutku rodzinie: Żonie Magdalenie, Synom: Karolowi, Krzysztofowi, Janowi i Wojciechowi oraz bliskim składamy wyrazy głębokiego współczucia.
Drogi Tadziu, będziesz na zawsze obecny w naszej pamięci i wspomnieniach.